برای اولین بار در جهان، استخراج نمک در 3000 سال قبل میلاد در چین صورت گرفت. كانسارهاي واقعي نمك با روش زيرزميني، اتاق و پايه و حفاري، انفجار و خروج صورت گرفته و قبل از آمدن به سطح زمین خرد مي‌شوند.
در این دوره آب دریا یک منبع نامتناهی نمک است. بنابراین استخراج عمده آن از آب دریا و اعماق زمین صورت می گیرند. راه‌های اصلی استخراج این ماده ارزشمند به شرح زیر می باشند:
روش استخراج نمک
تبخیر خورشیدی (نمک دریایی)
- روش ساده و سنتی به دست آوردن نمک، تبخیر خورشیدی است.
- کافی است که وظیفه‌ی تبخیر را به عهده‌ی خورشید و باد بگذارید و از نمک باقی مانده استفاده کنید.
- از این روش در آب و هوای به خصوص، (دمای بالا و بارش کم، مانند مناطق مدیترانه‌ای) و سالی یکبار که نمک به غلظت خاصی میرسد، استفاده می‌شود.
استخراج محلول
- در روش استخراج محلول بر روی منابع نمک، چاه را کنده و به آن، آب تازه تزریق می‌کنند تا نمک را در خود حل کند.
- نمک محلول را به بیرون می‌کشند.
- نمک، برای تبخیر به کارخانه‌های مخصوص منتقل می‌شود.
- اکثر نمک مصرفی ما از این طریق به دست می‌آید.
روش دستی
در برخی نواحی به قدری در کف دریاها و دریاچه ها نمک وجود دارد که می‌توان آن را به صورت دستی استخراج کرد.
استخراج عمیق محوری (سنگ نمک)
- نمک را مانند هر ماده‌ی معدنی دیگری از معدن استخراج می‌کنند.
- معدن‌های نمک در زیر لایه‌های قدیمی اعماق دریا وجود دارند و می‌توان آن را استخراج و پردازش کرد.
جالب است بدانید که ما تنها ۶% از نمکی که در جهان تولید می شود را در صنایع غذایی استفاده می کنیم. از مابقی آن نیز ۱۲% صرف روند تصفیه‌ی آب، ۸% برای برف‌روبی و ۶% برای کشاورزی استفاده می‌شود. ۶۸% باقی مانده نیز در کارخانه‌ها و دیگر روندهای صنعتی به کار برده می‌شود. PVC، پلاستیک و خمیر کاغذ نیز با استفاده از نمک بدست می‌آیند.
