کفه نمک مانند دریاچه‌ای نمکین در موسم بارندگی است یا نمکزاری که سفید و بلورین است. در این نوشتار به معرفی این پدیده شگفت‌انگیز می‌پردازیم.
شسته شدن و جابجایی نمک موجود در دشت‌های پرباران به سمت نقاط کم ارتفاع و پست مجاور در اقلیمی گرم، خشک و کم باران البته طی چندین سال متوالی، منجر به تشکیل ناحیه‌ای موسوم به کفه نمک میشود.
مسلما پهناوری کم این نمک‌زارها نسبت به کویر، باعث اطلاق نام کفه نمک به آن‌ها گردیده است که در موسم بارندگی به سرعت تبدیل به دریاچه‌ای کم عمق، مواج و نمکین میشود. پلایا که واژه‌ای اسپانیایی و به معنی ساحل است، نام دیگریست که برای این مینی شوره‌زارها انتخاب شده است. البته باید گفت که این مفهوم با گذشت زمان تغییر کرده و امروزه منظور از آن حوضه‌ای مرکزی یا چاله داخلی کویری است. در این مناطق، علاوه بر نمک لایه‌هایی از «رس» و خاکی ریزدانه به نام «سیلت» نیز وجود دارد.
کفه های نمکی ایران
راه رفتن بر روی سطحی نمکین و بلورین برای بیشتر افراد جالب و هیجان‌انگیز است. اگر شما هم مایلید تا چنین هیجانی را تجربه کنید، بهتر است با کفه های نمکی کشورمان آشنا شوید:
1 – کفه نمک بردسکن
شهرستان بردسکن در استان خراسان رضوی که در فاصله 273 کیلومتری از جنوب غرب مشهد مقدس قرار دارد، در12 کیلومتری جنوب روستای رحمانیه واقع در بخش شهرآباد خود، میزبان کفه‌ای نمکی به همین نام است. این دشت نمک با وسعت تقریبی ۷۸۸۸ هکتار به خاطر شرایط اقلیمی خاص منطقه خود، 7 ماه از سال دارای آب و هوایی گرم و خشک ولی در 95 روز از سال شاهد یخبندان است. وجود گونه‌های مختلفی از پرندگان و نیز تعدادی از گیاهان شوردوست در آن، سازش‌پذیری حیات را یادآور میشود. گفتنی است که این طبیعت زیبا در سال 1390 به ثبت ملی رسیده است.
2 – کفه نمک سیرجان
دومین کفه نمک ایران با وسعتی بیش از 35 هزار هکتار، در جنوب غربی استان کرمان و در ۲۷ کیلومتری شهر سیرجان به سمت شیراز محور روستای خیرآباد قرار دارد. در این منطقه، اگرچه موجود زنده‌ای یافت نمی‌شود اما پهناوری و نیز تبدیل شدنش به دریاچه‌ای مواج و نمکین به دلیل سرازیر شدن آب دشت‌های اطراف در فصل بارندگی، این منطقه را به یکی از مقاصد گردشگران داخلی و خارجی تبدیل نموده است. دریاچه‌ای که در تابستان با تبدیل شدن به لایه‌هایی ضخیم از بلورهای نمک، در شب‌های مهتابی این فصل درخشندگی و زیبایی فریبنده‌ای دارد.